Historia Odnowy w Duchu Świętym

Kiedy apostołowie zebrali się na modlitwę w dniu Pięćdziesiątnicy, wypełniły się słowa, zapowiedziane im przez Chrystusa, że zstąpi na nich Duch Święty. Nagle wieczernik napełnił potężny podmuch wiatru i ukazały się jakby języki ognia ”i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.” Natychmiast też apostołowie z mocą zaczęli głosić Jezusa Zmartwychwstałego, wielbić Boga we wszystkich językach, wzywać do chrztu i nawrócenia, uzdrawiać chorych i wskrzeszać umarłych. Wszystko to działo się ponad 2000 lat temu.

I dziś Duch Święty działa w podobny sposób. W zlaicyzowanym, przepełniony duchem materializmu i pełnym zagrożeń XXI wieku, tysiące ludzi na całym świecie doświadczyło całkowitej przemiany życia, połączonej z umocnieniem wiary i rozbudzeniem prawdziwej wewnętrznej radości. Doświadczyli oni mocy modlitwy, radości płynącej z uwielbienia, poznania Pisma Świętego, aby głosić Jezusa Zmartwychwstałego światu. Tak oto powstała Odnowa Charyzmatyczna, lub inaczej Odnowa w Duchu Świętym.

Odnowa w Duchu Świętym gromadzi ludzi świeckich w różnym wieku i z różnych środowisk, odnajdujących dzięki niej swoje miejsce w Kościele i świecie. Osoby te tworzą grupy modlitewne, liczące od kilku do kilkuset członków. Łączy ich chrzest w Duchu Świętym – podstawowe doświadczenie wiary, znane pierwszym chrześcijanom.

Grupy modlitewne spotykają się co tydzień na dwu- trzygodzinnych spotkaniach modlitewnych, którym głównym elementem jest głośna, żywa modlitwa. Mają one najczęściej strukturę otwartą, lecz pewne elementy spotkania powtarzają się: zaproszenie Ducha Świętego do prowadzenia spotkania, uwielbienie Boga, słuchanie Słowa Bożego, nauczanie, osobiste świadectwo życia niektórych uczestników. Na spotkaniach modlitewnych ujawniają się charyzmaty. Grupy modlitewne prowadzone są najczęściej wspólnie przez duszpasterza i zespół świeckich animatorów z liderem na czele.

Ruch Odnowy w Duchu Świętym powstał w 1967 roku w Stanach Zjednoczonych, pod wpływem Soboru Watykańskiego II.

W Polsce zaczęły powstawać pierwsze grupy modlitewne w latach siedemdziesiątych, organizowane przez kapłanów, którzy zetknęli się z Odnową poza granicami naszego kraju. W 1975 roku spotkanie z Ruchem Odnowy przeżył ks. Franciszek Płonka z diecezji bielsko żywieckiej. W tym samym roku ks. Marian Piątkowski z Poznania był uczestnikiem kongresu charyzmatycznego w Rzymie, gdzie doświadczył chrztu w Duchu Świętym i zapragnął tym doświadczeniem dzielić się z innymi po powrocie do kraju. Ks. Bronisław Dembowski (obecnie biskup) spotkał się z ruchem charyzmatycznym w czasie studiów w Stanach Zjednoczonych w 1976 r.

Ruch Odnowy w Duchu Świętym w Krakowie-Nowej Hucie zaczął się od seminarium przeprowadzonego przez ojca Joachima Badeniego „Na Miasteczku”, zakończonego modlitwą o wylanie Ducha Świętego w Mogile dnia 8 marca 1980 roku. Tak oto przy klasztorze Ojców Cystersów powstała grupa modlitewna, która przyjęła nazwę Wspólnota Metanoia. Można ją nazwać „matką” wszystkich nowohuckich wspólnot. Z tej wspólnoty w roku 1987 wyłoniła się grupa ze Wzgórz Krzesławickich, która w swoim nowym kościele pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego zorganizowała się jako Wspólnota Modlitewna Jezusa Miłosiernego Misericordia.